کتاب جنگ و صلح

لئو تولستوی کتاب جنگ و صلح را در سال ۱۸۶۹ میلادی نوشت. این کتاب یکی از بزرگ‌ترین آثار داستانی ادبیات روسیه و از مهم‌ترین رمان‌های ادبیات جهان به شمار می‌رود. این رمان یکی از معتبرترین منابع تحقیق و بررسی در تاریخ سیاسی و اجتماعی سدهٔ نوزدهم امپراتوری روسیه است که به شرح مقاومت روس‌ها در برابر حملهٔ ارتش فرانسه به رهبری ناپلئون بناپارت می‌پردازد. این رمان، زندگی اجتماعی و سرگذشت ۵ خانوادهٔ اشرافی روسیه را در دوران جنگ‌های روسیه و فرانسه در سال‌های ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۴ میلادی به تصویر کشیده است. نخستین بخش از این رمان، به‌صورت پاورقی و در سال ۱۸۵۶ میلادی در مجله‌ای به نام «The Russian Herald» چاپ می‌شد. نسخه‌ٔ چاپی آن هم اولین‌بار در سال ۱۸۶۸ عرضه شد. گفته شده است که در مسیر منتهی به چاپ این شاهکار کلاسیک، نقش «سوفیا» همسر تولستوی، در خواندن دست‌نوشته‌های نویسنده و رمزگشایی حواشی آن قابل‌چشم‌پوشی نیست.

در این رمان طولانی، بیش از ۵۸۰ شخصیت با دقت توصیف شده‌اند. ۳ شخصیت مهم‌تر این کتاب «پی‌یر بزوخوف»، «شاهزاده آندرِی بالکونسکی» و «ناتاشا روستوف» هستند. اولی فرزند نامشروع یک کُنت و در تلاش و تقلا برای رسیدن به ارث و میراث است. دومی شاهزاده‌ای است که برای جنگ علیه ناپلئون خانواده‌اش را ترک می‌کند و سومی دختری زیبا و جوان است که شخصیت‌های اول و دوم، هر ۲، شیفتهٔ او هستند. وجه‌مشترک این شخصیت‌ها تجربه‌های سختی است که از سر می‌گذرانند و در نهایت به فردی متفاوت تبدیل می‌شوند. لئو تولستوی هرکدام از این شخصیت‌ها را طوری ساخته و پرداخته کرده که مخاطب بدون هرگونه قضاوت، فقط نظاره‌گر اعمالشان باشد و به رفتارهای خاص آدم‌ها در شرایط خاص توجه کند. این کتال به‌هیچ‌وجه یک رمان تاریخی نیست، اما می‌تواند چشم‌انداز دقیقی را از جامعهٔ روسیهٔ اوایل قرن نوزدهم در برابر چشمان خواننده به تصویر بکشد. گفتنی است که ۱۶۰ شخصیتی که در رمان جنگ و صلح وجود دارند، شخصیت‌هایی واقعی هستند. تولستوی برای نوشتن این کتاب بسیاری از کتاب‌های تاریخی موجود درمورد جنگ‌های ناپلئون را خواند؛ حتی نامه و مجلات، زندگی‌نامه‌های افرادی که در آن جنگ بودند و زندگی‌نامهٔ خود ناپلئون را.

امروزه اصطلاح «جنگ و صلح» در زبان عامیانه برای نشان‌دادن یک چیز بسیار طولانی یا جامع به کار می‌رود و این به طولانی‌بودن خود رمان جنگ و صلح هم اشاره دارد. از این رمان بارها برای آفریدن نمایش‌ها، فیلم‌ها و سریال‌های متعدد اقتباس شده است؛ مشهورترین آن‌ها مجموعه فیلم «جنگ و صلح» به‌کارگردانی «سرگئی باندارچوک» است که موفق به دریافت جوایز معتبری هم شد.