سپید دندان

انتشارات جاویدان منتشر کرد:
دو سوی رود یخ بسته، جنگل وسیع پر کاج حالتی مرموز بخود گرفته بود. بادی تند لباس برفی شاخه های کاج را تکانده بود. در این هنگام آن ها در زیر تیغک های آفتاب رنگ باخته که می رفت تا به غروب بنشیند، سیاه و افسرده به نظر می رسیدند. چنان می نمود که گوئی از وحشت و غم به یکدیگر تکیه می کردند..